بیستم مهر نود و نه

20مهر99 تو روز عجیبی بودی قشنگ و اروم حداقل، عصرش وگرنه صبحت پر بود از تشویش و اظطراب و دیروزت را که نگو پر بود از اشک هایم که روی صورتم می غلتیدند ، سر میخوردند و پایین می امدند

دیروز حرف های سنگینی گوش هایم را خراش داد و قلبم را سخت فشرد و باعث شد که رویاهایم را بسیار دست نیافتنی ، فانتزی و دورببینم اما حالا از ان تنها به عنوان تلنگری استفاده خواهم کرد تا تمام رویاهایم را به واقعیت بدل کنم فکر کردم و فکر کردمو و فکر و در نهایت دیدم نمی توانم هیچ کدام را به حال خود رها کنم که ایا کس دیگری برای انجامش استین بالا بزند یا نه ؟! اصلا بر فرض که بزند ان وقت که دیگر من انجامش نداده ام دیگر رویای من نمی شود مال من نخواهد بود ....

.

.

.

این جاست که باید پاشم پاشم خودمو بتکون از تنبلی و نا امیدی اگه یه چیزیو تصور میکنم پس میتونم بسازمش مطمئنم

می دونی هیچوقت خدا نتونستم خودمو یه ادم نا امید بیکار یا ادم با چیزهای معمولی تصور کنم هیچ وقت به جز شروع کار که تازه اتاقم باز هم خیلی خاص و خوبه و ادم های اطرافم هم همینطورن

تازه شاید نتونم 2 سال دیگه مستقل شم ولی میتونم سعی کنم جز تهران قبول شم و برم خوابگاه میدونم که میتونم من تو خودم دختر قوی دیدم که بعضی وقتا میگپرسم هی تو ! رهای قوی از کجا اومدی ؟ بگذریم خیلی عاشقتم و  بیا قوی تر شیم فایتینگ ^_^

خلاصه که دختر اگه این افکار دیوونه رو یا کش باز اومد سراغت مثل امروز بزن بیرون راه برو و نشین ماتم بگیر و خودتو ازار نده فک میکنی تصادفی بود که تو اوج ناراخحتی فایل برای تو دونده عزیز رو گوش بدی در حالی که رو پله های پایین بلوک نشسته ای و زل زدی به خورشید ساعت 5 عصر ؟! نهمعلومه که نیست اون فایل و مخصوصا اهنگ اخرش میخوان بهت نشون بدن خدا و کائنات حواسشون بهت هست پس باید پاشی بجنگی نکه یه بزدل ترسو بشی و عقب بکشی فهمیدی ؟:)

پ.ن : اشتباه میکردم که میخواستم بیخیال ترکوندن پریودی شم در هر صورت چیز چرتیه به نظرم باگه خلقته کره خر (نابودت مبکنم اخر قول میدم)